سیمهای آلومینیومی ارزانتر، دارای رسانایی کمتر(حدود 60 درصد مس)، دارای انعطاف پذیری و کشش بیشتر، سبکی بیشتر و خورنده تر از سیمهای مسی هستند همچنین سیمهای آلومینیومی دارای قیمت مناسب تر و احتمال سرقت کمتر هستند. اگرچه سیم آلومینیومی به دلیل خاصیت خورندگی و اکسید شدن نمیتواند در هر مکانی استفاده شود. در مقایسه کابل مسی باید گفت که سیمهای مسی را میتوان به راحتی از آلیاژ مس تهیه کرد زیرا شکل پذیری و کشش بیشتری دارند. همچنین میتوان از آنها در مکانهای متعددی حتی در دمای بالا استفاده کرد، اما تنها عیب کابل مسی قیمت و وزن بالای آن است.
سیم و کابل مسی مقاومت الکتریکی کمتری نسبت به سیم و کابل آلومینیومی دارد این تفاوت برای کابلهای برق بسیار با اهمیت می باشد. برای نسبت دادن هادی آلومینیومی به یک رسانای مسی، سطح مقطع هادی آلومینیومی باید بزرگتر باشد تا مقاومت الکتریکی بالاتر را جبران کند. در واقع، برای این میزان قابلیت حمل جریان، یک رسانای آلومینیومی به 56 درصد سطح مقطع بزرگتر از مس نیاز دارد. در نهایت، استفاده از فلز مس ، تعداد اتصالات را کم تر می کند تا مقدار خطر خرابی نیز به مراتب کم شود. فلز مس دارای ضریب انبساط حرارتی کمتری می باشد این ویژگی تمایل یک ماده را برای تغییر حجم به عنوان تابعی از دما اندازه گیری میکند. ضریب انبساط حرارتی پایین فلز مس برای سیم و کابلها بسیار مهم است زیرا خطرات نیروهای آسیب رسان در اتصالات را به مراتب کم میکند .از نظر ایمنی سیم و کابل های الومینیومی دارای خطراتی هستند که یکی از این خطرات واکنش آلومینیوم با اکسیژن موجود در هوا می باشد که می تواند باعث گرم شدن بیش از حد اتصالات و در نتیجه از کار افتادن آن و احتمالا اتش سوزی شود.
مطلب خوبی بود همکار گرامی
حرف نداشت
چه مطلب خوبی 😍😍😍
میتونیم توی سایت شما مطلب بنویسیم؟ 😍😍😍
لطفا آدرستون رو برای بنده ارسال کنین بنده ارسال کنینتری بنویسین لطفا
بیشتری بنویسین لطفا
لطفا آدرستون رو برای بنده ارسال کنین
خیلی ممنون از توضیحاتون خوبتون